- σεσοβημένως
- Αεπίρρ. με ορμή, με βία, εσπευσμένα.[ΕΤΥΜΟΛ. < μτχ. μέσου παρακμ. σεσοβημένος τού σοβῶ «ορμώ»].
Dictionary of Greek. 2013.
σεσοβημένως
Look at other dictionaries:
σεσοβημένως — hurriedly indeclform (adverb) σοβέω scare away perf part mp masc acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
